Glistnik jaskółcze ziele - Chelidonium majus 50g

Główne związki, ich właściwości i zastosowanie

Roślina jest silnie trująca, ale i lecznicza. Surowiec jest bezwonny i ma paląco-gorzki smak. Dzieciom nie wolno go zbierać, a dorośli muszą zachować ostrożność i nie dotykać rękami twarzy, a zwłaszcza oczu. Na szczególną uwagę zasługuje gęsty, mleczny - o pomarańczowej barwie - sok, wypełniający rurki mleczne w łodygach i innych częściach glistnika.
Glistnik szczególnie sok mleczny, zawierają alkaloidy, z których najważniejszą substancją jest chelidonina, sangwinaryna, saponiny, flawonoidy, enzymy oraz mało jeszcze poznany olejek lotny i inne ciała czynne, działające przeciwalergicznie, lekko narkotycznie, przeciw skurczowo. Obniżają też ciśnienie krwi. Składniki te działają częściowo przeciwbólowo i lokalnie znieczulająco, zaś sangwinaryna szczególnie bakterio- i grzybobójczo. Zabija nawet pierwotniaki.

Ziele glistnika ma działanie bakteriobójcze, pierwotniakobójcze i grzybobójcze, ponadto wykazuje silne działanie rozkurczowe oraz hamują rozwój komórek nowotworowych. Hamuje wzrost drobnoustrojów w przewodzie pokarmowym i to zarówno bakterii Gram dodatnich jak i Gram ujemnych. Znosi stany skurczowe, przywraca prawidłowe ruchy i opróżnianie się pęcherzyka żółciowego, co przeciwdziała zaleganiu żółci i wytrącaniu się złogów w drogach żółciowych. Preparaty z glistnika działają przeciwbólowo.

Dzięki tym właściwościom świeży sok z glistnika służy do usuwania brodawek skórnych, zwanych kurzajkami.

Brodawki te, jak wiadomo; są pochodzenia wirusowego i mogą się przenosić na inne części ciała, a nawet na inne osoby. Zabieg ich usunięcia jest bardzo prosty. Wystarczy wyciekającym sokiem z złamanej łodygi glistnika posmarować dokładnie brodawki (oczywiście przed zabiegiem' należy je dostatecznie zmiękczyć ciepłą wodą z mydłem i wytrzeć w ręcznik). Po kilku lub kilkunastu dniach kurzajki znikną bezpowrotnie.

Napar jaskółczego ziela może służyć do przemywania ran, przy ropnych wypryskach, grzybicach skóry i ropiejących rankach oraz do okładów. Tampony nasycone tym odwarem mają zastosowanie w niektórych chorobach kobiecych. Dla tych właśnie celów napar glistnika sporządza się zalewając pół łyżki suszonego ziela jedną szklanką przegotowanej i ostudzonej wody, podgrzewa się nie dopuszczając do wrzenia przez 20 minut, odstawia do naciągnięcia, przecedza i stosuje bez obawy i ryzyka przedawkowania (zewnętrznie).

Wewnętrznie ze względu na trujące działanie przejawiające się w postaci palenia w ustach i przełyku, bólem i kurczami żołądka itp. glistnik może być stosowany tylko w porozumieniu z lekarzem i według jego wskazówek, bo źle dobrane dawki wywołują zatrucia.

Zazwyczaj ziele to jest przepisywane przez lekarza w postaci gotowych preparatów lub też gotowych mieszanek ziołowych przy schorzeniach woreczka żółciowego, kamicy i zapaleniach dróg żółciowych, żółtaczce a także jako środek lekko uspokajający i uśmierzający bóle wątrobowe, wrzodów żołądka i kolki.