Piołun ziele - Artemisia absinthium 50g

Piołun jest byliną, a nawet półkrzewem wyrastającym od 54-100 cm wysokości. Liście są jedwabiste, omszone z góry, szarozielone, od spodu białawe, cała roślina jest prawie szara. Kwiaty drobne w postaci kulistych, małych koszyczków, przeważnie z małymi przylistkami, zebrane w rzadkie grona, jasnożółte, na cienkich łodyżkach, tworzą w całości wiechę kwiatów.

Surowiec

Ziele całej rośliny, które ma bardzo silnie korzenny zapach i bardzo gorzki smak.

Główne związki, ich właściwości i zastosowanie

Piołun zawiera chemicznie bardzo złożony olejek lotny z zawartością trującego tujonu oraz gorycze, garbniki i wiele innych substancji działających sumarycznie, żółciopędnie. Wzmagają apetyt, pobudzają trawienie i szybko usuwają dolegliwości żołądkowe.

Piołun w postaci naparu lub też jako-nalewkę ~stosuje się przy niestrawności, bezkwasowości żołądka, schorzeniach wątroby i zaparciach, zwłaszcza u ludzi starszych.
Napar piołunu: 1/4 łyżeczki od herbaty, względnie szczyptę (w palcach) suszu lub świeżego piołunu zalać 1/2, szklanki wrzątku. Po ostudzeniu przecedzić i. pić łykami kilka razy w ciągu dnia albo też 1/4 szklanki rano ~a czczo i tyleż wieczorem przed spaniem. Przy tych dolegliwościach; a także dla poprawienia przemiany materii, po spożyciu ciężko strawnych pokarmów, a także przy reumatyzmie, dnie, początkach cukrzycy i z tym związanego złego samopoczucia praktyczna w użyciu i skuteczna jest nalewka z piołunu. Zażywamy ją kilka razy dziennie po 20 do 30 kropelek na łyżeczce ź cukrem lub z wodą. Sporządzamy ją wrzucając do butelki ze spirytusem kilka maleńkich gałązek świeżego ziela lub też łyżeczkę stołową suszonego piołunu. Butelkę korkujemy. Nalewkę taką używamy z umiarem, w ograniczonym stężeniu i czasie.

Słaby napar z piołunu stosuje się również do lewatywy przeciw glistom i owsikom u dzieci, zaś mocniejszy odwar zewnętrznie do wcierania i okładów przeciw świerzbowcowi.